Jak co roku tydzień wakacji spędziliśmy na rekolekcjach. Tym razem w Koszalinie. Pogoda nas nie rozpieszczała, ale za to towarzystwo było wspaniałe. Iście rodzinny czas...

Na wakacyjny deser pojechaliśmy do Jastrzębiej Góry. Tam też było bardzo rodzinnie i rekreacyjnie. Trochę spacerowaliśmy, delektując się nadmorskim klimatem. Trochę graliśmy w bilarda. Najważniejsze jednak to, że byliśmy razem i na luzie... 

Na dwa miesiące pożegnaliśmy szkołę. Odpoczywamy!

Zrobiło się ciepło i wakacyjnie... Jeszcze tylko dwa tygodnie lekcji i witajcie wakacje!!!

Dzień Dziecka z kilkudniowym opóźnieniem spędziliśmy w lesie... a dokładnie w leśniczówce. Przyjaciele taty zorganizowali wielki zjazd dzieci z rodzicami. Były podchody, trampolina i dmuchany zamek, różne zabawy, ognisko... Była też  piękna pogoda, odpowiednia - słoneczna, ale też przyjemnie wietrzna.

Od wielu lat jeździliśmy na święta Wielkanocne do Ojców Szensztackich w Józefowie. W tym roku, z wielu obiektywnych przyczyn, zostaliśmy w domu.

Było dobrze, intensywnie... Triduum Paschalne w parafii, radosne spotkania z rodziną, szukanie zająca w ogrodzie, polewanie wodą... wszystkie tradycje zaliczone.

Przede wszystkim jednak była radość ze Zmartwychwstania! Zatem trwając w Oktawie Wielkanocy życzymy wszystkim radości i pokoju serca od Zmartwychwstałego!

Po dwóch tygodniach hospitalizacji wróciliśmy do domu. Tydzień trwało doprowadzenie oskrzeli do porządku, zdrowego porządku... Teraz jest już dobrze. Czekamy na wiosnę...

Po dwóch latach trafiliśmy do szpitala na Polankach. I mimo, że wszyscy tam Julkę pamiętają i lubią, to wcale nam miło nie jest. Domowe metody leczenia nie dały rady gęstej wydzielinie, która obkleiła lewe płuco Julki. W ubiegłą środę rentgen płuc przesądził sprawę.

Dziś Julia miała drugą bronchofiberoskopię. Lekarze widzą postępy. Nie wiemy jednak na razie ile czasu zajmie postawienie Julki do stanu idealnego na wyjście do domu. Póki co wymaga tlenu, inhalacji i dożylnego wsparcia lekami.

Jej stan ogólny nie jest zły. Nie ma parametrów zapalnych, co jest dużym plusem.

Odwiedzamy ją często, a kiedy nas nie ma to miłe ciocie pielęgniarki włączają jej bajki na DVD.

Oddział Intensywnej Terapii rządzi się swoimi prawami. Tam jedna pielęgniarka nieustannie czuwa nad maksymalnie trójką pacjentów (nad jedną salą), dzięki czemu my możemy w domu spać spokojnie (oczywiście tęskniąc, ale bez zamartwiania się o bezpieczeństwo dziecka).

Mamy nadzieję, że już niedługo Jula wróci do domu ze spokojnym, uregulowanym oddechem. Wtedy będziemy czekać razem na wiosnę!

Niestety to nie jest szczęśliwy zdrowotnie początek roku 2016... 

Zawirusowało. Mama i tata walczą metodami naturalnymi. U Julki nie obeszło się bez antybiotyku i choć od strony medycznej jest już ok, to w praktyce nie jest fajnie. Najgorsze są nocki. Jula budzi się około północy i do godziny 5-6 rano nie może zasnąć, bo męczy ją odrywająca się gęsta wydzielina, którą co 15-20 minut trzeba odessać... Z dnia na dzień jest coraz lepiej, ale chwilowo jesteśmy wszyscy umęczeni. 

Oby do wiosny...

Tymczasem zaczął się nowy rok rozliczeniowy, więc znów zawracamy Wam głowę 1% podatku... Z góry dziękujemy za wszystkie odliczenia i przekazania naszego apelu dalej...

W tym roku czeka nas wymiana wózka dla Julki, bo stara Kimba wysłużyła się maksymalnie.

Z dedykacją dla wszystkich przyjaciół naszej rodziny!

Wesołych, pełnych nadziei i miłości świąt Bożego Narodzenia!

Niech Jezus narodzi się w każdym z nas!